
یکی از اردتمندان و دوستان مرحوم کل احمد آقا نقل می کرد :
چند سال پیش،یکی از بستگان و نزدیکان کل احمد آقا ،
در سنین پیری و کهولت به رحمت خدا
رفت.چندی پس از این واقعه به خدمت ایشان رسیدم.
ایشان با چهره ای بسیار ناراحت و در حالی
که بغضی کودکانه گلویشان را پر کرده بود.
فرمود:در عالم معنا یکی از نزدیکانم را به من نشان دادند
در آن مقام گروه انبوهی از زنبورهارا مشاهده کردم ،
که دور دهان وی جمع شده و مدام بر لب و زبان وی نیش می زدند.
پس از آن از حضرت مولی امیرالمومنین(ع)فرمود که این عذاب
، تاوان همان زخم زبان ها و غیبت هایی است
که در زمان حیات خویش انجام می داده!
|